Page 151 - Ahrweiler Mundart ABC
P. 151

Paa
                            Pacht; Paachte (Mz.); auch: Paachbreef  m – Pachtvertrag; paachte –
 P P       Paach  f         pachten; dou paachs; dät paachte; hät jepaach; woe jepaach.  '  '
           Paach  f
                                       '
                                                      '
                                                                    '  '
                                                           '
                            Pfad; Paade (Mz.); Päädsche (Verklg.); en de Wengede jo˛o˛n maistens
           Paad  m
                                                               '
                                                  '
                                     '
                                                                     '  '
                            nue klaine Wengetspäädsche – in die Weinberge führen meist nur
           Paad  m
                                         '
                              '
                                   '
                            kleine Weinbergspfädchen.  '
           paaf!            peng; lautmalend für einen Knall oder etwas Stürzendes oder Zer-
           paaf!            berstendes; auch: paafdesch! paaf, do˛lo˛o˛che en de S . ood – paaf, da lag
                                                               '    '
                            er in der Gosse/Pfütze.
           Pack  n/m        Gesindel; der Packen; auch: Päkelsche n – Päckchen; Pak schlait
                                                      '   '
           Pak  n/m         s . esch on Pak vedrait s . esch – Gesindel schlägt sich und verträgt sich.
                                        '
           Packaan  m       Haltegriff zum Anfassen; Pakaane (Mz.); auch: Pakäs . el  m – Pack-
                                                       '               '
           Pakaan  m        esel; Pakäs . ele (Mz.); pake – packen; s . ei pakten; dät pake; hät/woe
                                     '  '       '              '        '       '
                            jepak.
                             '
           Päfe  m          Pfeffer; auch: Pääfes . ak  m – Pfeffersack; reicher Geizhals; Pääfe-
                                           '                                   '
           Pääfe m          koen  n – Pfefferkorn;  pääfere – pfeffern; dou pääfes; s . ei pääfeten;
               '              '                   ' '                '        '  '
                            jepääfet.
                             '   '
           paff             baff; sprachlos (sein) vor Staunen; wi e dat s . o˛o˛ch, woere paf – als
                                                          '           '  '
           paf              er das sah, war er baff; do˛ bes de paf, wa? – da bist du baff, was?
                                                     '
           paffe            paffen; Pfeife rauchen; dou pafs; s . ei paften; dät pafe; hät jepaf; ea
                                                            '        '    '
           pafe             s . o˛o˛s am wareme O˛we on dät s . eng Peifje pafe – er saß am warmen Ofen
              '                       '  '   '             '   '
                            und paffte seine Pfeife.
           Päffemünz  m     Pfefferminze  f; auch: Päfemünztii  m – Pfeffermünztee; e Päfemünzje
                                                '                       '   '     '
           Päfemünz  m      lutsche – ein Pfeffermünzdragée lutschen.
              '                  '
           Päffje  n        Pfäffchen; verziertes Brustlätzchen an Blusen, Hemden und speziell
           Päfje n          am Talar evangelischer Pfarrer; Päfje on Nönsche – Pfaffe und
              '                                          '        '
                            Nonne.
           Paggel  m        ein Packen von Dingen; Pagele (Mz.); ene Pagel Zeidonge – ein
                                                   '  '    '  '   '      '
           Pagel  m         Packen Zeitungen; ene Pagel Böösche – ein Packen Bücher.
              '                            '  '   '      '
           Palem  m/f       Palm; Palme; Buchsbaum; Paleme (Mz.); auch: Palemäs . el  m – Palm-
                                                    '  '             '   '
           Palem  m/f       esel; Palems . ondaach  m – Palmsonntag; Palemzwaisch  m – Palm-
              '                    '                            '
                            zweig; Palems Pite – Peter Palm.
                                     '    '
           Pampes  m        dicker Brei; zu dick geratene Suppe; auch: pampesch – pampig;
           Pampes  m        pampeje ...; pampesesch – breiig; pampeseje...; dat es ene richteje
                '                 '       '                 '  '  '    '  '    '
                            Pampes.
                                 '
           Paniermäl  n     Paniermehl; auch; Panie n – Feldzeichen; Heeresbanner; Paniemäl
                                               '                              '
           Paniemäl  n      kame ous Brüütsche s . äleve maache – Paniermehl kann man aus Bröt-
               '               '           '   '  '    '
                            chen selber machen.
           Pann  f          Bratpfanne; Dachziegel; Pane (Mz.); auch: Panekooche m – Pfann-
                                                   '              '     '
           Pan  f           kuchen; Paneschmea  n – aus Mehl, Eier, Salz; Panebäke m – Dach-
                                      '                              '   '
                            ziegelbrenner.
           Pannestill  m    Pfannenstiehl; Paneschtile (Mz.); auch: Panekoochejes . iich n – brei-
                                           '    '              '     ' '
           Paneschtil  m    tes, großflächiges Gesicht; dou mät dengem Panekoochejes . iich!
              '                                             '     '     '  '
           pänne            schlafen; pennen; s . ei pänten; dät päne; hät jepänt; auch:
                                                '        '    '
           päne             Pänbroode m– Penner; Obdachloser; Pänbröde (Mz.).
              '                     '                            '
                                                                                 149
   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156