Page 193 - Ahrweiler Mundart ABC
P. 193

Stro
           Stroß  f         Straße; Schtro˛o˛se (Mz.); Schtrö˛ö˛sje (Verkl.); auch: Schtro˛o˛sedräk  m –
                                         '             '                   '
           Schtro˛o˛s  f    Straßendreck; Schtro˛o˛sekende f – Straßenkinder; Schtro˛o˛selatean  f.
                                               '    '                      '
           Strouß  m        Strauß; Schtröis (Mz.); Schtröisje (Verklg.); die gehörte Bezeichnung
                                                      '
           Schtrous  m      Schtrüüsje ist nur im „Kölsch Platt“ gebräuchlich.
                                    '
           strubbelesch     struppig; wirr; ungekämmtes Haar; ene schtrubeleje Ko˛p han – einen
                                                        '  '     '  '
           schtrubelesch    strubbeligen Kopf haben; Schtrubelko˛p  m – Strubbelkopf.
                 '                                     '
           Strüh  n         Stroh; auch: Schtrüübloom  f – Strohblume; Schtrüüdaach  n –
           Schtrüü  n       Strohdaach; Schtrüüdääche (Mz.); Schtrüühoot   m – Strohhut;
                                                 '
           Strühkopp  m     Strohkopf; Dummkopf; Schtrüükö˛p (Mz.); auch: Schtrüüpo˛p  f –
           Schtrüüko˛p  m   Strohpuppe; schtrüüdom – strohdumm; schtrüüdome Pänz – stroh-
                                                                     '
                            dumme Kinder.
           Strühwösch  m    Strohbüschel; Schtrüüwösche (Mz.); mät enem Schtrüüwösch de Köö
                                                   '         '  '             '
           Schtrüüwösch  m  on andere Die afreive – mit einem Strohbüschel die Kühe und andere
                                  '  '   '   '
                            Tiere abreiben.
           Stuez  m         Sturz; Schtüez (Mz.); auch: schtüeze – stürzen; dou schtüez; s . ei
                                      '               ' '                '
           Schtuez  m       schtüezten; dät schtüeze; woe jeschtüez; schtuezbeso˛fe – sturzbe-
               '                '  '         '  '   '  '   '    '  '  '
                            trunken.
           Stuff  f         Stube; Wohnzimmer; Schtufe (Mz.); Schtüfje (Verklg.); s . ondaachs s . o˛o˛s
                                                  '            '
           Schtuf  f        me en de joot Schtuf – sonntags saß man in der guten Stube.
                              '  '   '
           stuppe           stoßen; man hört auch: schtupse – stupsen statt schtupe; hät je-
                                                     '                 '     '
           schtupe          schtups; s . ei schtupsten; dät schtupse; woe am Schtupse.
                '                           '           '   '          '
           Stüpp  m         Stutzer; lange dicke Jacke; denge Schtüp könste och ens wö˛sche! – dei-
                                                                 '           '
           Schtüp  m        nen Stutzer könntest du auch einmal waschen!
           stüppe           stutzen; abschneiden; kürzer machen; dou schtüps; s . ei schtüpten; dät
                                                                             '
           schtüpe          schtüpe; hät jeschtüp; de Hoa schtüpe – die Haare schneiden.
                '                '     '       '         '
           Stuppsnas  f     Stuppsnase; Schtupsnaase (Mz.); Schtupsnääsje (Verklg.); hät et net e
                                                '                '           '    '
           Schtupsnaas  f   leev Schtupsnääsje? – hat sie nicht ein liebes Stuppsnäschen?
                                          '
           sturwele         überhastet, aufgeregt und unkonzentriert agieren; s . ei schturwelten;
                                                                            '  '
           schturwele       dät schturwele; jeschturwelt; auch: schturwelesch – hektisch, unkon-
                 '  '                '  '  '    '              '
                            zentriert.
           Stuss  m         Unsinn; Blödsinn; nou vezäl me kaine Schtus – nun erzähle mir keinen
                                               '    '    '
           Schtus  m        Unsinn; frühere Bedeutung für Schtus – übertriebener Prunk; wert-
                            loser Kitsch.
           Stussvurel  m    Stoßvogel; Raubvogel; Falke; Sperber; Schtusvüjel (Mz.); dea küt op ai-
                                                                  '
           Schtusvur . el  m  ne zoo wi ene Schtusvur . el – der kommt auf einen zu wie ein Stoßvogel.
                   '         '      '  '       '
           subal            sobald; s . ubaal e in s . o˛o˛ch jingk e kaaschte on maat s . esch ous em Schtöp
                                        '            '      '               '
           s . ubaal        – sobald er seiner ansichtig wurde lief er weg u.machte sich aus dem
                            Staub.
           Suddel  m        schmutzige Flüssigkeit; Tabaks- und Pfeifensudder; auch: s . udele –
                                                                             ' '
           S . udel  m      Speichel aus den Mundwinkeln rinnen lassen; dou s . udels; s . udelten;
              '                                                        '     '  '
                            hät jes . udelt.
                                '   '
           Summe  m         Sommer; S . umere (Mz.); auch: S . umehous  n – Sommerhaus; S . ume-
                                       '  '             '                       '
           S . ume m        o˛o˛vend  n – Sommerabend, u.ä.; ene drüje S . ume – ein trockener
              '                '                      '  '   '   '
                            Sommer.
                                                                                 191
   188   189   190   191   192   193   194   195   196   197   198